11 en 12 februari Suriname

De hele vorige week waren we geveld door de griep. Op mijn werk was het hele team ziek. Veel hoesten koorts echte nare griep. We zagen er dan ook erg tegenop 10 uur vliegen met die erge hoest. Hopelijk knappen we op in de Surinaamse zon ☀️.

Tim brengt ons heel lief naar Schiphol. We kunnen meteen inchecken. Ook moeten we al vroeg boarden. Ze willen op tijd vertrekken. Blijkbaar is er veel tegenwind en doen we er 10 en een halfuur over . Vlucht verloopt prima en we worden goed verzorgd. Alleen het entertainment systeem is waardeloos. Na 9 uur komen we er pas achter hoe het werkt.

We hebben toch een half uurtje ingehaald en staan we na 10 vlieguren op Surinaamse bodem . Wat is het warm. De bagage duurt lang en de Douane is niet heel blij met onze natte entree fee ( cola had gelekt).

Onze taxi konden we niet vinden. Een meneer helpt ons om te bellen naar gersom. Maar die neemt niet op. We lopen weer terug en ja hoor hij staat er wel bij 

Zo jammer dat het donker is en we de omgeving niet kunnen zien. Het is een uurtje rijden naar ons huis.  Waar we heel vriendelijk worden ontvangen. Joyce heeft wat te knabbelen neergezet en een fles sap in de koelkast. Het is een mooi ruim gezellig appartement.

Tegen 23 uur lokale tijd liggen we in bed airco aan klamboe wat zijn we moe. Het is hier 4 uur vroeger dan in Nederland dus lekker wat slaap in te halen.

Maandag 12 februari

Ik ben vroeg wakker heb heerlijk geslapen. Als ik in de tuin zit met een kop thee komt Joyce naar mij toe en legt uit waar een super is. Ik vertel dat we eerst nog moeten pinnen. Dat kan in het centrum. Even later komt ze met 500 dollar aan. Dan kun je een taxi betalen hoe lief is dat.

Als Theo ook wakker is wandelen we een stukje in de omgeving en vinden we vlak bij een pin. Zo kunnen we de boodschappen doen.

Daarna plonsen we lekker even in het zwembad om even af te koelen.

Na de lunch besluiten we om naar het centrum te gaan. Theo weet de weg ,denkt hij. Toch maar ff vragen een vrouw die uit Zaandam komt. Ze vond ons moedig om hier naar toe te komen. En lopen naar het centrum?? Dat kan echt niet veel te ver!! Ze geeft een tip voor een taxistandplaats maar geen Taxi te vinden. Dus toch lopen. Paramaribo is erg armoedig, de meeste houten huizen zijn verpauperd. Er is veel armoede. We doen er een half uurtje over. Verkeer wordt steeds drukker en ze rijden links dus goed opletten.

Wat is het vies overal ligt afval te rotten, stoepen zijn er ook niet veel. Veel huizen staan op instorten. Na een drankje aan de waterkant lopen we weer terug. Theo wil nog een keertje pinnen maar de ATM slikt het pasje in. Dat wordt blokkeren en is lastig. 

Vandaag veel regen buien maar erg warm. We zijn moe van de warmte het is een vochtige warmte blij weer thuis te zijn. Duidelijk geen conditie na de zware griep.