3 tm 5 juni

Zaterdag 3 juni

Na de was gaan we op de fiets naar wat de boeken zeggen het mooiste strand van Europa Praia Marinha.

Gisteren vanaf de boot kunnen bewonderen vandaag van bovenaf. Google Maps wijst ons de weg. Na een fikse klim over de weg stuurt ze ons een zandpad op . De eerste meters gaan nog wel. Maar dan gaat het steil naar beneden en omhoog. En de bodem tja dit kun je geen fiets pad noemen. Rotsen stenen en mul zand diepe voren in de rotsbodem en haarspeldbochten. Kortom niet begaanbaar met onze fietsen. Op een gegeven moment moeten we zo steil pad naar beneden dat gaan we echt niet doen. Dit is dangerous roads op de fiets. We gaan eigenwijs rechtdoor want daar zien we huizen daar zal een weg zijn . Google zegt de hele tijd keer om. Uiteindelijk komen we op een weg ( heel steil omhoog) met prachtige witte villa s. En borden met de Marinha dus fietsen we gewoon door .

De beloning is groot als we het wandelpad bereiken bovenop de kliffen het uitzicht is zo mooi. We wandelen een eind op het pad echt genieten dit 

Voor de terug weg zet ik google op auto hopelijk komt het wel goed maar echt niet meer door de wildernis. We zijn nog geen 5 minuten op weg dan is Theo zijn band weer lek ( hoezo antilekbanden). Maar we hebben plakspul bij ons. Helaas doet de fietspomp niks. Dus dat betekent 10 kilometer lopen.

We proberen aan te bellen bij de mooie villa s nou ja de meeste hebben geen bel. Maar er is niemand die een pomp heeft. Niemand heeft hier een fiets met die steile wegen.

Na twee uur lopen berg op en berg af komen we in het dorp. De zon brandt maar door Theo zijn neus staat aldoor maar op rood.

We trakteren ons op een ijscoupe echt verdiend. Theo is kapot. We gaan niet meer zwemmen zoals gepland in zee. Ik duik nog wel even het zwembad in. Wat een dag weer wordt ook nooit saai zo.

Zondag 4 juni

Gisteravond begon Theo al erg te niezen en werd verkouden. We zouden vandaag verder rijden maar hij voelt zich echt niet lekker dus blijven we nog een dagje hier hangen.

Wel even de band plakken althans een poging te wagen. Er blijkt een hele dunne band in te zitten ook nog eens in een lus. De band paste dus helemaal niet, logisch dat je lek rijdt.

Hopelijk vinden we nog ergens een passende band .

Terwijl Theo ligt te dommelen ga ik naar het strand. Lang ben ik niet geweest het bewolkt steeds meer.

Morgen verder naar het meest zuidelijke plekje van Portugal.

Maandag 5 juni

Na 5 nachten hier verder naar Sagres. Theo nog wel verkouden maar voelt zich een stuk beter.

Niet ver en meest 4baansweg. Camping Orbitur ligt mooi tussen de pijnbomen. Alleen door vele bomen zijn de plekken wat beperkt voor campers, toch gelukt om een plek te vinden op deze surfcamping.

Bij de receptie weten ze te vertellen dat er een fietswinkel is zo 20 minuten lopen.

Dus dat doen we eerst maar eens. Gauw gevonden door de goede uitleg. Hij heeft een band maar pas morgen middag klaar.  Wij al lang blij. Theo vraagt meteen of we een fiets kunnen huren tot morgen dat kan.

We fietsen naar de vuurtoren. Het meest zuidelijke punt van Portugal. Prachtig gelegen op een klif. Er staan wat eettentjes en eentje heeft op de wagen geschreven; eet hier de laatste bratwurst voor Amerika, dat ligt natuurlijk aan de overkant van de oceaan.

Dan terug op de fiets lekker naar beneden en tijd voor de borrel. Jammer dat het zo gaat bewolken en afkoelt. Morgen naar de andere klif fietsen daar ligt een fort op