Vrijdag 14 april

We staan bijtijds op om niet een te late overtocht te hebben. Het is nog anderhalf uur rijden naar de haven van Algecires. We nemen de kustweg die door de bekende badplaatsen komen zoals Marbella en Fuengirola. Het is best een gevaarlijke weg, maar we komen heelhuids aan in de haven rond 11.30 uur. Het is wel even zoeken naar waar we tickets kunnen kopen. Een oudere man neemt ons op sleeptouw en stuurt ons verder op zegt hij. We vertrouwen het niet en vragen aan een agent waar we moeten zijn. De hele andere kant dus op.!

 Daar zijn 3 loketten wij kiezen natuurlijk de goedkoopste we blijven Hollanders.

De boot vertrekt om half 3. We lunchen in de camper en al gauw mogen we in de rij voor de ferry. Naast ons komt een busje staan met Duits kenteken. De man stapt uit met zijn zoon en komt even kletsen. Hij woont in Tilburg en is gevlucht uit Jemen met zijn familie. Nu is hij getrouwd met een Marokkaanse vrouw en gaan op familiebezoek met bedden en een koelkast. We komen het gezin ook op de ferry steeds tegen.

Er gaan eerst heel veel vrachtwagens in de boot allemaal achter uit inparkeren. Dan zijn wij aan de beurt ook achter uit, het betere millimeter werk. Knap hoor van Theo.

We zitten boven op het dek en genieten zo van de overtocht. Zeker als we een paar keer een school dolfijnen zien die een stukje mee zwemmen.

In de haven moeten we langs vele posten maar we mogen al gauw doorrijden. Het is een mooie 4baans weg. En wat een prachtige natuur. Bergen en heuvels en zo groen. Vol met wilde bloemen (zo zou ze tuin wel mogen zijn). Er lopen hier en daar schapen koeien ezels gewoon los in het landschap zonder omheining dus af en toe bijna op de weg. De rotondes hier zijn een chaos allemaal door elkaar en wie het hardste duwt gaat voor.

Onze eerste overnachting in Achakar bij de grottes d Hercules. Het is een terrein om te parkeren meer niet wel stroom geen douche toilet dus . Wel een winkel die simkaarten verkoopt maar ja we hebben nog geen dirham. De man van de camping legt ons uit waar een pinautomaat is. 6 kilometer op de fiets. Natuurlijk weer steil omhoog en omlaag. Onderweg vragen we steeds waar we heen moeten.

Veel mensen zwaaien naar ons en zijn erg behulpzaam. We vinden de automaat. Na 3 keer proberen geven we het op geen geld.

De vrouw achter ons legt uit waar nog een automaat is. We gaan dwars door de stad en de markt erg leuk was dat. We vinden de ander automaat en deze geeft wel geld.

Uiteindelijk de simkaarten kunnen kopen zo kunnen we contact houden met het thuisfront. Het is hier 2uur vroeger tijdens de ramadan en dus rond 7 uur donker. We zitten nog even buiten maar vinden het te koud ook met vesten aan dus naar binnen en lekker eten koken . Morgen verder

Km stand 2705..